MARATON PISANIA LISTÓW 4 GRUDNIA 2019 ROKU
Maraton Pisania Listów odbywa się co roku w okolicach grudnia, kiedy przypada Międzynarodowy Dzień Praw Człowieka. Podczas wydarzenia mobilizujemy ludzi na całym świecie do solidarnego przeciwstawienia się naruszeniom praw człowieka. Iskra odwagi jest w każdym z nas. Możemy zabrać głos w słusznej sprawie. Możemy wysłać tweeta. Możemy protestować.
Możemy napisać list. Możemy działać razem ramię w ramię z obrońcami i obrończyniami praw człowieka, by walczyć z niesprawiedliwością i budować bardziej sprawiedliwy świat. Wolontariusze Klubu Ośmiu działającego przy naszej szkole poraz trzeci przyłączyli się do akcji rejestrując miejsce maratonowe na 4 grudnia 2019 r. w godz.12.00-16.00.
Podczas Maratonu Pisania Listów 2019 napisaliśmy w Tułowicach 300 listów ws. młodych osób z 10 państw, których prawa człowieka zostały złamane.
OTO BOHATERKI i BOHATEROWIE MARATONU PISANIA LISTÓW 2019
Ibrahim Ezz El-Din – Zniknął z ulic Kairu (EGIPT)
Ibrahim Ezz El-Din został zatrzymany 11 czerwca 2019 roku niedaleko swojego domu w Kairze. Rodzina nie wie, gdzie on jest, ani co się z nim stało, a Policja zaprzecza, jakoby był przez nich przetrzymywany. Ibrahim jest już piątą osobą związaną z organizacją zajmującą się dokumentowaniem i przeciwstawianiem się naruszeniom praw człowieka w Egipcie (Egipskiej Komisji Praw i Wolności), która została aresztowana. W całym Egipcie setki ludzi pada ofiarą przymusowych zaginięć dokonywanych przez władze wyłącznie za krytykowanie rządu lub sprzeciwianie się jego polityce.
Nasu Abdulaziz – Postrzelony w czasie obrony własnego domu (NIGERIA)
Nasu Abdulaziz uwielbia piłkę nożną i jazdę na rowerze – to normalne rozrywki młodych ludzi w Nigerii. Jednak sytuacja Nasu jest daleka od normalności. Między listopadem 2016 roku a kwietniem roku 2017 Nasu i jego sąsiedzi w Lagos zostali bez uprzedzenia eksmitowani z ich stuletniego osiedla. Uzbrojeni mężczyźni przyjechali buldożerami i zrównali ich domy z ziemią, pozostawiając 30 tys. ludzi, w tym Nasu, bez dachu nad głową. Dziś Nasu i jego społeczność domagają się godnego życia.
Yasaman Aryani – 16 lat więzienia za protest przeciwko przymusowemu noszeniu hidżabu (IRAN)
Yasaman Aryani zdecydowała się przeciwstawić irańskiemu prawu dotyczącemu przymusowego „zasłaniania” (hidżab). W 2019 roku, w Międzynarodowy Dzień Kobiet, Yasaman odważnie odsłaniając włosy, rozdawała pasażerkom pociągu białe kwiaty. Film o jej akcie buntu stał się popularny w Internecie, co skłoniło władze Iranu do jej aresztowania. Teraz Yasaman została skazana na szokującą karę 16 lat bezwzględnego więzienia. Wszystko dlatego, bo uważa, że kobiety powinny mieć swobodę wyboru tego, co będą nosić.
Yiliyasijiang Reheman – Rozdzielony z rodziną (CHINY)
W lipcu 2017 roku władze chińskie wymusiły na rządzie egipskim, by urządził obławę na przebywających na terytorium kraju Ujgurów. Jednym z nich był Yiliyasijiang Reheman, od tego momentu nie ma z nim kontaktu. Mairinisha, żona Yiliyasijiang, dowiedziała się przez znajomych, że jej mąż został odesłany do Sinkiangu w Chinach. Podejrzewa, że przebywa on w jednym z tajnych chińskich obozów internowania, w których Ujgurów poddaje się praniu mózgu z wykorzystaniem rządowej maszynerii propagandowej.
Emil Ostrovko – Aresztowany nastolatek pragnie wolności (BIAŁORUŚ)
Emil Ostrovko miał 17 lat, kiedy został aresztowany i ciężko pobity przez policjantów. W 2018 roku Emil pracował dorywczo dla sklepu internetowego jako kurier. Pracodawca poinformował go, iż paczki, które będzie dostarczał zawierają legalne mieszanki do palenia. Teraz, w wieku 19 lat, Emil odsiaduje wyrok 8 lat pozbawienia wolności za drobne przestępstwo narkotykowe, co przekreśla jego plany rozpoczęcia studiów. Jest jednym z 15 000 dzieci i młodych ludzi odsiadujących w białoruskich więzieniach wyroki za drobne przestępstwa narkotykowe. Są oni zmuszani do ciężkiej, wielogodzinnej pracy fizycznej, a traktuje się ich o wiele bardziej surowo niż innych przestępców.
Marinel Sumook Ubaldo – Dotknięta zmianą klimatu, domaga się godności (FILIPINY)
Marinel Sumook Ubaldo miała 16 lat, kiedy zrozumiała, że musi znaleźć sposób na to, by uchronić siebie i swoją społeczność przed katastrofalnymi skutkami zmiany klimatu. W 2013 roku Marinel przetrwała śmiertelny Tajfun Yolanda, po czym została wiodącą młodą aktywistką oddaną temu, aby zapewnić, że rządy na całym świecie staną twarzą w twarz ze zmianą klimatu i uporają się ze skutkami, jakie zmiany klimatyczne wywołały w jej własnej, a także w innych społecznościach.
José Adrián - W złym miejscu i czasie (MEKSYK)
José Adrián przypadkiem znalazł się w miejscu, gdzie nastąpiło starcie grupy młodzieży zakończone uszkodzeniem radiowozu. Policjanci aresztowali jedynie Adriána, Majańskiego chłopca, nie podając żadnych wyjaśnień. Aresztując go, policja postąpiła tak samo, jak w wielu innych przypadkach w Meksyku – obrała sobie za cel osobę biedną i dyskryminowaną – w tym przypadku młodego chłopca z rdzennej ludności.
Funkcjonariusze skuli i pobili Adriana, a wypuścili dopiero po tym, jak jego rodzice zapłacili grzywnę oraz pokryli koszty uszkodzeń radiowozu.
Magai Matiop Ngong – Skazany na śmierć w wieku 15 lat (SUDAN)
Magai Matiop Ngong był uczniem, gdy skazano go na karę śmierci za morderstwo, które – jak tłumaczył sędziemu – było wypadkiem. Magai nie miał prawnika ani kiedy go aresztowano, ani podczas jego pierwszego procesu. Sędzia powiedział mu, że może złożyć apelację i prosić o uchylenie wyroku śmierci. Dwa lata później, w wieku 17 lat, Magai oczekuje na egzekucję w centralnym więzieniu w Dżubie. Przy życiu trzyma go nadzieja, że wygra apelację od wyroku śmierci i wróci do szkoły.W zeszłym roku w Sudanie Południowym powieszono siedem osób, w tym jedno dziecko – takie jak Magai.
Sarah Mardini i Seán Binder - Więzienie za ratowanie ludzkiego życia (Grecja)
W Grecji możesz pójść do więzienia za ocalanie ludzkiego życia. Sara Mardini i Seán Binder zgłosili się jako wolontariusze do organizacji prowadzącej akcje poszukiwawcze i ratunkowe na morzu w Lesvos. Pomagali ludziom w niebezpieczeństwie, z których wielu uciekało przed nadużyciami w swoich krajach. Oboje skończyli w więzieniu, oskarżeni o szpiegostwo, przemyt ludzi i przynależność do organizacji przestępczej. Za kratami spędzili ponad 100 dni, zanim zostali zwolnieni za kaucją w grudniu 2018.
Grassy Narrows First Nation – “Nasza społeczność nie może dłużej czekac”(KANADA)
Młodzi ludzie z Grassy Narrows First Nation w północno-zachodnim Ontario w Kanadzie walczą o zdrową przyszłość dla siebie i swoich bliskich. Pięćdziesiąt lat temu, celulozownia położona w górze rzeki wypuściła około 10 ton rtęci do systemu rzecznego. Zdarzenie to miało fatalne skutki dla żyjącego tam plemienia Anishinaabe, które tradycyjnie trudni się rybołówstwem. Poziom rtęci w rybach z Grassy Narrows ma tragiczny wpływ na zdrowie kolejnych pokoleń. Przez prawie 5 dekad władze federalne i lokalne nie ujawniały najważniejszych informacji dotyczących stanu zdrowia populacji Grassy Narrows, odmawiały oczyszczenia rzek, nie organizowały specjalistycznej opieki zdrowotnej, a nawet negowały, że istniało niebezpieczeństwo zatrucia rtęcią. Najnowsze badania ekspertów wykazały, że zatrucie rtęcią spowodowało jeden z najgorszych kryzysów sanitarno-epidemiologicznych w Kanadzie, a młode osoby były nim szczególnie dotknięte. Żądania sprawiedliwości, wysuwane przez młodzież z Grassy Narrows, zaowocowały ostatnio ważnymi obietnicami ze strony władz federalnych i lokalnych. Niestety deputowani nadal nie robią wystraczająco dużo, aby zaspokoić potrzeby populacji Grassy Narrows.
Link do strony Amnesty International Polska - https://maraton.amnesty.org.pl/